Ήρθες απ' το χθες, μέσα από σκιές,
και ξαγρύπνησες μαζί μου,
κι όπως σου μιλώ, λέω "μη μ' αφήνεις
άλλο δεν μπορώ την άδεια τη ζωή μου".

Πώς να σε κρατήσω, πες μου πώς,
ο κόσμος άδειος και μικρός
όταν εσύ δεν είσαι εδώ,
εσύ που πάντα θ' αγαπώ,
να σε κρατήσω, πες μου πώς,
ο κόσμος άδειος και μικρός
η μόνη που έχω συντροφιά
είν' η δικιά σου η σκιά.

Σαν να είσαι εδώ πάλι σε κρατώ
και στο ψέμα μου βουλιάζω,
κι όπως προσπαθώ χρόνο να κερδίσω,
μέσα από λυγμούς "μη φύγεις" σου φωνάζω.

Πώς να σε κρατήσω, πες μου πώς,
ο κόσμος άδειος και μικρός
όταν εσύ δεν είσαι εδώ,
εσύ που πάντα θ' αγαπώ,
να σε κρατήσω, πες μου πώς,
ο κόσμος άδειος και μικρός
η μόνη που έχω συντροφιά
είν' η δικιά σου η σκιά.