Κλεισθῆτε, μάτια, γρήγορα, ἐπάνω ν’ ἀνοιχθῆτε,
γῆ κι’ οὐρανό, ὅλα μαζῆ, σμιγμένα νὰ τὰ ἰδῆτε·
ἐδῶ στὴν ἄνοιξι, ἐκεῖ δροσάτο καλοκαῖρι,
κοντά του τὸ φθινόπωρο μὲ Ἀπριλιοῦ ἀγέρι,
κι’ ἐμπρὸς εἰς ὅλα τὸ Θεό· ἄ, κ’ ἡ ἀθανασία,
μιά μόνη, μια εἶνε στιγμὴ σὲ τόση εὐτυχία!