Βγήκε μέσα απ’ το κουτί της
ήταν τόσο σκοτεινά
κι εγκατέλειψε μια τσίχλα
τον καλό περιπτερά

Με στριπτίζ καλούσε άντρες
και μπικίνι ασημένιο
άρωμα φορούσε μέντας
και κορμάκι λαστιχένιο

Τη μοιράστηκαν τρεις φίλοι
σε μια ντίσκο θερινή
ήταν ένα ροκαμπίλι
κι άλλοι δύο λαϊκοί

Τη δαγκώναν, κάναν φούσκες
κι αυτή έλιωνε γλυκά
είχε δέρμα από άχνη
ζαχαρίνη στην καρδιά

Τη μασούσαν μ’ αλκοόλ
με τσιγάρα Rex και More
την κολλούσανε στον τοίχο
μες της μουσικής τον ήχο

Κι όταν έφτασε το βράδυ
κάθε γεύση είχανε πάρει
έψαχνε την ομορφιά της
και το περιτύλιγμά της

Κι εγώ τύφλα μες το άλσος
την πατάω κατά λάθος
στο παπούτσι μου κολλάει
ταξιδεύει και πονάει

Μα η ζωή μου είναι άχαρη
τσίχλα δίχως ζάχαρη
Μα η ζωή μου είναι άχαρη
τσίχλα δίχως ζάχαρη