Σ’ έβλεπα να φεύγεις χωρίς να πω ούτε μια λέξη
βούλιαζε ο κόσμος και που να κρατηθώ.
Το ξέρω απ’ τους δυο μας πονούσα μόνο εγώ
ποτέ σου δε θα μάθεις το πόσο σ’ αγαπώ.

Ένα παράπονο έχω μέσα στην καρδιά
σαν ένα σύννεφο που με τυλίγει.
Λες και δεν έβρεξε ποτέ απ’ τη βραδιά
που έχεις φύγει.

Ένα παράπονο στο στόμα μου πικρό
που μου θυμίζει όταν γέρνω στ’ άδειο στρώμα
πως δε μ’ αγάπησες ποτέ όμως εγώ
σε θέλω ακόμα.

Σ’ έβλεπα να φεύγεις κι εγώ να μένω μόνος πίσω
πάνω στο τραπέζι ν’ αφήνεις τα κλειδιά.
Και νιώθω στην καρδιά μου βαθιά μια μαχαιριά
σαν είδα πως σε χάνω για πάντα τελικά.

Ένα παράπονο έχω μέσα στην καρδιά
σαν ένα σύννεφο που με τυλίγει.
Λες και δεν έβρεξε ποτέ απ’ τη βραδιά
που έχεις φύγει.

Ένα παράπονο στο στόμα μου πικρό
που μου θυμίζει όταν γέρνω στ’ άδειο στρώμα
πως δε μ’ αγάπησες ποτέ όμως εγώ
σε θέλω ακόμα.