Πως θα με κάψεις, κατηφέ,
μου το `χουν πει και στον καφέ,
μιανής τσιγγάνας η ματιά,
αχ, μου `χει κλέψει την καρδιά.

Γιάλα, γιάλα, σ’ αγαπώ, ώπα,
φέρτε μου κι άλλο πιοτό,
μελανούρι μου γλυκό, γιάλα,
για τα ΄σενα θα χαθώ.

Όταν τσακίρικα κοιτάς
κααι το μελάνι αρχινάς,
ανάβω ο δόλιος σαν φωτιά,
αχ, και να σ’ είχα μια βραδιά.

Γιάλα, γιάλα, σ’ αγαπώ, ώπα,
φέρτε μου κι άλλο πιοτό,
μελανούρι μου γλυκό, γιάλα,
για τα ΄σενα θα χαθώ.