Κατεργάρα μη γυρεύεις,
να με 'βάλεις σε μπελά,
να 'χεις κι άλλους πέντε, έξι,
να σου παίρνουν τα λεφτά.

Ξέρε, το 'χω αποφασίσει,
σαν σε 'δω με άλλονε,
θα σ' αφήσω να γυρίζεις,
με καημό μεγάλονε.

Αμάν! Αμάν! Κατεργάρα,
μ' έχεις βάλει σε λαχτάρα.
Ώπλες! Ώπλες! Κατεργάρα μ' άναψες,
φωτιά και λαύρα.

Ε! Ώπα! Γεια σου, κατεργάρα!!!

Πες μου, δε θα μετανιώσεις,
κατεργάρα άπονη,
και γι' αυτά, που μου 'χεις κάνει,
η καρδιά σου δεν πονεί.

Πάψε αυτά πια, που μου κάνεις,
βρε, κουκλίτσα μου χρυσή
κι έλα, κλείνε πια με 'μένα,
να περνάς ζωή χρυσή,

Ε! Αμάν! Αμάν! Κατεργάρα,
μ' έχεις βάλει σε λαχτάρα.
Ε! Ώπλες, ώπλες, κατεργάρα μ' άναψες,
φωτιά και λαύρα.

Α! Ωχ! Γεια σου Ογδοντάκη!!!

Αμάν! Γιάλα! Γιάλα ! Ωχ... !!!