Τα μάτια καμένα του δάσους
Η άγνωστη μάσκα πεταλούδα της μοίρας
Μέσα σε παράλογες φυλακές
Της καρδιάς τα διαμάντια
Το κολιέ του εγκλήματος.

Οι απειλές δείχνουν τα δόντια τους
Δαγκώνουν το γέλιο
Ξεριζώνουν τα φτερά του ανέμου
Τα νεκρά φύλλα της διαφυγής.

Η πείνα σκεπάζει τ’ απόβλητα
Σφιχταγκαλιάζει το φάσμα του σιταριού
Ο τρόμος στα ράκη τρυπάει τους τοίχους
Πεδιάδες χλωμές μιμούνται το κρύο

Μονάχος ο πόνος παίρνει φωτιά.