Ξέρω νεκρούς που έχουν τα μάτια ανοιχτά
και που χτυπάει κανονικά μέσα η καρδιά τους,
παν στη δουλειά, χτυπάνε κάρτα στις επτά,
στο μισθολόγιο υπάρχει τ’ όνομά τους

Αλλά έχουν φύγει μυστικά και σιωπηλά
κι έχουν χωρίσει από τον κόσμο τα δικά τους,
γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν, τελικά,
τη μέρα που πεθαίνουνε τα όνειρά τους

Ξέρω νεκρούς που μες στους δρόμους περπατούν,
κοιτούν βιτρίνες, παζαρεύουν και ψωνίζουν
κάνουνε Πάσχα και τα έθιμα κρατούν,
πληρώνουν φόρους και στις εκλογές ψηφίζουν

Αλλά έχουν φύγει μυστικά και σιωπηλά
κι έχουν χωρίσει από τον κόσμο τα δικά τους,
γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν, τελικά,
τη μέρα που πεθαίνουνε τα όνειρά τους