Πού χαρίζεις τα συντρίμμια της καρδιάς σου;
Έρμοι συλλέκτες, ρακοσυλλέκτες,
δεν ξέρουν άλλο από κοστολογήσεις.
Μικροαστοί με παζαρέματα
γυρεύουν να στολίσουνε τα σκρίνιο τους.
Ιεροκήρυκες κόβουν και ράβουν,
μια χούφτα συντρίμμια να τα μαυροφορέσουν.

Για δαύτους έψαχνες τόσα χρόνια;
Δρόμοι, πάρκα, φωτογραφίες...
ξεφυσούσες τις καθισμένες σκόνες
κι έξαινες τα ξεραμένα αίματα
από κάθε ψηφίδα σου.

Ας ρίξουνε αλλού δολώματα
να κόβουν εισιτήρια στα μουσεία τους,
να ομορφαίνουν τα σαλόνια τους,
να γεμίζουν τον παράδεισό τους.
μη βεβηλώνεις την καρδιά σου.

Θα πεις ψηφίδες είναι,
κομμάτια θα πω εγώ,
κομμένα με λόγια λόγχες,
καμένα με ματιές θειάφι,
στραγγισμένα από δάκρυ,
μια χούφτα χτύποι της καρδιάς σου.

Μη χαραμίζεις τα συντρίμμια σου.