Ξανάρθε με κεφάλι λύκου
Ίδρωνε θειάφι, τον ήξερα καιρό.
Καληνύχτα, είπα. Το δέρμα μου
Είναι επώδυνο.
Με δυσκολεύει μια παλιά
Χειρονομία εγκαρτέρησης.
Πολύ είχα λυπήσει
Εκείνο με τα ραγίσματα κι έπρεπε να `ρθεις.
Ένα σταχτί φίδι παλλόταν πάντα απ’ την οροφή-
Το ξέρω, είπε.
Δεν έχει άλλο τίποτα να δεις
Απ’ αυτή τη μεριά.
Όμως, κι η έχθρα για το πιο τίποτα
Δεν είναι πια επίκαιρη. Με χάιδεψε ήμερα.
Είδα ένα όνειρο με συχνούς
Αποκεφαλισμούς. Και μια χοάνη
Μεγάφωνα πουλιά αδειάζοντας
Στο χάος, να τρελαίνονται.
Ζήσε μια αναστολή ακόμα, είπε.