Ο ουρανός της νύχτας είναι σαν ένα φύλλο καρμπόν,

Μπλε – μαύρο , με τις πυκνοσημαδεμένες περιοχές των αστεριών

Που αφήνουν το φως να περνά, από τρύπα σε τρύπα–

Ένα φως οστέινο, λευκό σαν θάνατος, πίσω από κάθε πράγμα.

Κάτω απ’ τα μάτια των αστεριών και του φεγγαριού το δαχτυλίδι

Υπομένει την έρημο του προσκεφαλιού του, η αυπνία

Απλώνει την λεπτή , ερεθιστική της άμμο προς όλες τις κατευθύνσεις.