Ασύλληπτο το εύρος της.
Αρχικά κατέλαβε μια μικρή περιοχή
λίγο πάνω απ’ το στήθος.
Ελαφρύς πόνος –όχι τίποτα ιδιαίτερο.
Έφτανε να στρέψω κάπου αλλού την προσοχή
για να ξεχάσω ότι υπάρχει.
Μετά απλώθηκε στα χέρια. Οτιδήποτε
άγγιζα μεταβαλλόταν σε αντικείμενο
πόνου. Αποτέλεσμα, έπαψα να αγγίζω.
Δεν έφτιαχνα φαγητό δεν άνοιγα
παράθυρα και άφηνα τα
πράγματα να σέρνονται απειλητικά
μέσα στο σπίτι.
Προχώρησε στα πόδια κι έτσι έπαψα
να περπατάω
ξάπλωσα στο κρεβάτι και περίμενα.
Μα το χειρότερο ήταν πως με τα
πολλά, έφτασε μέχρι την πιο ψηλή
κορυφή, τη σκέπη του μυαλού.
Άρχισε να την τραντάζει βάναυσα και
έτσι εκείνη, μην έχοντας άλλη επιλογή,
κατέρρευσε να της αφήσει χώρο.