Θέλω πολύ να ουρλιάξω
μιας δραχμής πόνο
στο στερέωμά σου

να αντισταθμίσω
την άνοιξη
το πένθος του χειμώνα
το αλλοπρόσαλλο
της συντριβής.

Καινούριος ήχος
στο αλφαβητάρι του φόβου
οι ανάσες μας.

Γεννιούνται καινούριες
εκδορές
στα φύλλα που στέκονται
γυμνά
στον άνεμο.

Η πτώση
Ω ναι! Αυτή.
Αυτή μας σώζει από τα ύψη.
Από τα βάθη δεν έχει ακόμα
ανακαλυφθεί σωτήρας.