Όπου κι αν πήγα, ό,τι κι αν βρήκα,
όλα τελειώναν σε μια νύχτα
κι όλοι στον ώμο να με χτυπάνε
και να μου λέν' "τα δάκρια πνίχ' τα".

Όλη μου η ζωή παράπονο,
δρόμος δίχως γυρισμό,
μέσ' στον κόσμο αυτό, τον άπονο,
τί να πρωτοθυμηθώ. ( χ2 )

Πολλά έχω δώσει, λίγα έχω πάρει,
έκανα πέτρα την καρδιά μου,
αγάπες ψεύτρες, φίλοι χαμένοι,
μ' αφήσανε στην ερημιά μου.

Όλη μου η ζωή παράπονο,
δρόμος δίχως γυρισμό,
μέσ' στον κόσμο αυτό, τον άπονο,
τί να πρωτοθυμηθώ. ( χ3 )