Νύχτα με τρελαίνεις
με γελάς, με συνεπαίρνεις,
πάντα νύχτα.
Νύχτα σε γνρωίζω
όμως δε σ’ αναγνωρίζω,
πάντα νύχτα.

Πάντα νύχτα έρχεσαι, μ’ αρπάζεις,
λάμψη στο σκοτάδι με τρομάζεις,
δύσκολο να σ’ έχω, να σ’ αντέχω,
να σ’ αγαπώ.
Πάντα νύχτα έρχεσαι, μ’ αρπάζεις,
λάμψη στο σκοτάδι με τρομάζεις,
δύσκολο να σ’ έχω, να σ’ αντέχω,
μα σ’ αγαπώ.

Νύχτα σαν μετάξι
ξεγλιστράς σαν σπορ αμάξι,
πάντα νύχτα.
Νύχτα με παιδεύεις
με τυλίγεις, μου ξεφεύγεις,
πάντα νύχτα.

Πάντα νύχτα έρχεσαι, μ’ αρπάζεις...

Νύχτα, καταιγίδα
το σεντόνι σου παγίδα,
πάντα νύχτα.
Ίχνη που δε σβήνεις,
σε μιαν έξαψη μ’ αφήνεις,
πάντα νύχτα.

Πάντα νύχτα έρχεσαι, μ’ αρπάζεις...