Φτερά χρυσά! στα πόδια σου Σπαθιά•*
Χρόνου τροχιές χαϊδεύοντας διαστάσεις
δίχως στο κύλισμά του να διστάσεις
τις Εποχές κρατούσες Αρμαθιά,
.
Δύσης_Ανατολής Εσύ Κυρά•_
μα υπάνθρωποι σαν όρνεα σου ορμήσαν
αμαυρωμένη κι άστεγη σ'αφήσαν
Αυτοκρατορικά σου τα φτερά,
.
σπασ…μένα εγκαταλείψαν στη βρωμιά•
οι Κεφαλές σου γέρνουν λυπημένες
αλάνες τις θωρούν ταπεινωμένες
φαντάζει σου ανυπέρβλητη η ζημιά,
.
Μα…ξέρεις κι από πριν την Προσφυγιά•
(να ξεκινάς απ'το Μηδέν ν'ανθίζεις)
Πάντα μπορείς σ'Εμάς να υπολογίζεις
κορμιά ψυχές σου δίνουμ'ως Μαγιά,
.
Τιμή μας στους Αιώνες Ομορφιά•
γυρίζεις, κατακτάς Ένδοξες Μέρες
_ θαυμάζουμ'ένα Κύμα στους Αιθέρες_
φτερούγισμά σου στην “Αγιά Σοφιά',
.
Λίκνο Ιστορίας Σου Αγκαλιά Αετών Φωλιά!