Κάθε μια μαντάμ από του Αδάμ
και της Εύας τον καιρό τον περασμένο
πάντα η πονηρή ψάχνει όσο μπορεί
έναν άντρα για σκλαβάκι της να βρει.

Με γλυκές ματιές και δυο τρεις ψευτιές
να τον δει μες στο φουστάνι της μπλεγμένο
κι από τότε αυτή, μόδα και χαρτί
κομμωτήριο, σινεμά και ξαπλωτή.

Κορόιδα, κορόιδα, κορόιδα όλοι οι άντρες
μικρά και μεγάλα σε όλο τον ντουνιά.
Σας παίζουμε στο κομπολόι μας σαν χάντρες
και για τις γυναίκες ο μήνας έχει εννιά.

Εμείς στην ξάπλα, στο ραχάτι
κι εσείς δουλειά, δουλειά τρελή.
Κορόιδα που βγήκαμε απ’ τη δική σας πλάτη
και πέφτετε θύματα σ’ ένα μας φιλί.

Πάει φιρί φιρι θύματα να βρει
η εγγλέζα, η σπανιόλα, η μεξικάνα
κι η μαροκινή, κι η παρισινή
που ‘χει φήμη μες στην πιάτσα διεθνή.

Μα στον κόσμο μια, μόνο η Ρωμιά
είναι απ’ όλες πιο μεγάλη λαοπλάνα
μ’ ένα σ’ αγαπώ φτάνει στο σκοπό
και τον άντρα τονε βάζει πάντα υπό.

Κορόιδα, κορόιδα, κορόιδα όλοι οι άντρες
μικρά και μεγάλα σε όλο τον ντουνιά.
Σας παίζουμε στο κομπολόι μας σαν χάντρες
και για τις γυναίκες ο μήνας έχει εννιά.

Εμείς στην ξάπλα, στο ραχάτι
κι εσείς δουλειά, δουλειά πολλή.
Κορόιδα, κορόιδα, κορόιδα και όλα αυτά για κάτι
για μια στάλα σουλου μουτζουκουμ τσιτσιρι.