Ένα καμμένο χαρτί το δικό σου,
μια ιστορία γεμάτη "γιατί",
όσα, μια νύχτα, τραβώ στο πλευρό σου
δεν θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί.

Είσαι παρτίδα για μένα χαμένη,
μια απορία χωρίς τελειωμό,
μα η καρδιά μου ξανά επιμένει
σε μια πορεία χωρίς γυρισμό.

Και σου μιλώ και σου μιλώ
μα με τα λόγια δεν βγάζω άκρη
και σου μιλώ, ναι, σου μιλώ,
μα ό,τι κι αν πω κι ό,τι κάνω μ' εσένα,
στα ίδια γυρνώ.

Ένα καμμένο χαρτί το δικό σου
κι απ' τη φωτιά σου, τη στάχτη κρατώ,
μπορεί να βρεις τον παλιό εαυτό σου
όταν θα ψάχνομαι σ' άλλο ταμπλώ.

Είσαι παρτίδα για μένα χαμένη,
μια απορία χωρίς τελειωμό,
μα η καρδιά μου ξανά επιμένει
σε μια πορεία χωρίς γυρισμό.

Και σου μιλώ και σου μιλώ
μα με τα λόγια δεν βγάζω άκρη
και σου μιλώ, αχ, σου μιλώ,
μα ό,τι κι αν πω κι ό,τι κάνω μ' εσένα,
στα ίδια γυρνώ.

Και σου μιλώ και σου μιλώ
μα με τα λόγια δεν βγάζω άκρη
και σου μιλώ, ναι, σου μιλώ,
μα ό,τι κι αν πω κι ό,τι κάνω μ' εσένα,
στα ίδια γυρνώ.