Τα βράδια που δεν ένιωσες
σε σώματα νεκρά θα τα γυρεύεις
κι εκείναι που μαχαίρωσες
με σύρμα απ’ τις βιτρίνες
θα τα κλέβεις

θα χάνεσαι στο τίποτα
τις ώρες που η νύχτα ξεμακραίνει
σε ναρκωμένα ύποπτα
και γυάλινα κορμιά παραδομένη

Θα ψάχνεις κάποια αίσθηση
σε φλέβες που κυλάει η ηρωίνη
με άρρωστη παραίσθηση
θα μοιάζει προβολέας η σελήνη