Ήθελα να ταξιδέψω, ωχ, αμάν, αμάν,
στης Αττάλειας τα νερά, αχ, στης Αττάλειας τα νερά,
π' έχει έμορφα κορίτσια, ωχ, αμάν, αμάν
και ασίκικα παιδιά και αθάνατα κρασιά.

Από τα γλαρά σου μάτια, ωχ, αμάν, αμάν,
τρέχ' αθάνατο νερό, τρέχ' αθάνατο νερό
και σου γύρεψα λιγάκι, ωχ, αμάν, αμάν
και δε μου 'δωσες να πιω, αχ και δε μου ‘δωσες να πιω.

Η κακιά καρδιά μου λέγει, ωχ, αμάν, αμάν,
πλέον να μην τραγουδώ, αχ, πλέον να μην τραγουδώ,
μα σαν πιω και κάνω κέφι, ωχ, αμάν, αμάν,
όλα μου τα λησμονώ, όλα μου τα λησμονώ.

Ήθελα να ταξιδέψω, ωχ, αμάν αμάν,
στης Αττάλειας τα νερά, στης Αττάλειας τα νερά
με καράβια τρεχαντήρια, ωχ, αμάν, αμάν,
που είν' ασβέλτα στα πανιά, αχ, που 'ν' ασβέλτα στα πανιά.