Επιστρέφω στο Κατά Λουκά
σαν παιδί γυρίζω
πρώτη μνήμη και ιδανικά
ψάχνω δανεικά.

Ο πατέρας ήταν αοιδός
μάνα ήταν η Σουλτάνα
ίσως να μην μοιάζω κανενός
νιώθω ορφανός.

Βλέπω όπως είδε ο τυφλός
μέσα μου βουβή γαλήνη
στέκει κι ο πατέρας σιωπηλός
σαν βουνό ψηλός.

Μπήκα από βρέφος στη δουλειά
λες και ήταν θαύμα
βαφτισμένος δεύτερη φορά
μάτια καθαρά.

Σαν παιδί γυρίζω
ψάχνω δανεικά.
Μάνα η Σουλτάνα
νιώθω ορφανός.
Στέκει κι ο πατέρας
σαν βουνό ψηλός.