Για πάντα κι όχι ακόμα στο φως αγρυπνάω
εκείνο που γυμνή σ' έχει δει.
Για τ' άσπρο σου το σώμα γι' αυτό σ' αγαπάω
που μοιάζει σπασμένο κλαδί.

Γιατί μου λες για χρόνια μπορώ να μη σ' έχω
μα θέλω να ξυπνάς ζωντανός.
Και βρέχει στα μπαλκόνια και λείπεις κι αντέχω
κι ο έρωτας μαύρος καπνός.

Κι αν ίσως δεν είναι γραφτό
εγώ σ' αγαπώ, και γι’ αυτό.

Για λίγο κι από λίγο σε βλέπω, σκορπάω
και φύλλα πέφτουν κάτω χρυσά.
Που μ' άφησες να φύγω γι' αυτό σ' αγαπάω
κι αέρας ζεστός με φυσά.

Και μπαίνει καλοκαίρι και ποιον περιμένω
στην πόρτα η καρδιά μου χτυπά.
Εγώ πικρό μαχαίρι κι εσύ πεπρωμένο
κι ο ένας τον άλλο τρυπά.

Κι αν ίσως δεν είναι γραφτό
εγώ σ' αγαπώ, και γι’ αυτό.