Δεν πίστευα ποτέ μου, πως θα ζήσω όσα ζω
πως κάπου υπήρχε, τ’ άλλο μου μισό.
Και να που αντικρίζω στα μάτια μου μπροστά,
να παίρνει η αγάπη σάρκα και οστά.

Μια και μοναδική εσύ,
αγάπη της ζωής μου αληθινή,
εσύ είσαι ο λόγος που υπάρχω στη ζωή,
ο μόνος έρωτας που έχει λογική.

Μια και μοναδική εσύ,
αγάπη της ζωής μου αληθινή,
εγώ το σώμα και εσύ είσαι η ψυχή,
μακριά σου είμαι ένα άψυχο κορμί.

Αμέτρητος ο κόσμος, γι’ αγάπη που διψά,
και ζουν όλοι μαζί στη μοναξιά.
Ας είμαστε αγάπη μου, εξαίρεση εμείς,
κι ανάμεσά μας να μην μπει κανείς.

Μια και μοναδική εσύ,
αγάπη της ζωής μου αληθινή,
εσύ είσαι ο λόγος που υπάρχω στη ζωή,
ο μόνος έρωτας που έχει λογική.

Μια και μοναδική εσύ,
αγάπη της ζωής μου αληθινή,
εγώ το σώμα και εσύ είσαι η ψυχή,
μακριά σου είμαι ένα άψυχο κορμί.