Στην κούνια της αγάπης μου
τις σκέψεις σου κοιμίζω
και σαν το νεογέννητο
γλυκά τη νανουρίζω.

Κανάκια και γλυκόλογα
και χάδια των μανάδων,
σου κάνω στην αγκάλη μου
κρινάκι μου αρνάδο.

Ερωτικό νανούρισμα
και προσευχές τσ’ αγάπης,
σου κάνω χαμογελαστός
τη νύχτα μοδε θα ‘ρθεις.

Με παραμύθια της γιαγιάς
τσι νύχτες σε κοιμίζω
κι εγώ απομένω άγρυπνος
τσι δράκους να ξορίζω.

Στσ’ αγκάλες σου το βράδυ μου
γίνεται βελουδένιο
και με παντίχνει η αυγή
σε ύπνο μεταξένιο.

Στης ζάχαρης το πάπλωμα
και στου μελιού το στρώμα,
πε μου και ποιος σε κοίμισε
εκτός από μένα ακόμα.

Ονειροχώρα μαγική
την αγκαλιά μου κάνω
και έλα θεά του φεγγαριού
να κοιμηθείς επάνω.

Του ύπνου σου το όνειρο
να μοιάζει του σεβντά μου,
για να σε βλέπω την αυγή
με γέλιο ρήγισσα μου.