Πια δεν ξέρεις τι λες και δεν ξέρεις τι θέλεις
βρε σταμάτα να κλαις και συγγνώμη να λες και καυγά να γυρεύεις
κι όλα αυτά επειδή σε τρομάζει η αλήθεια
μία λάθος στιγμή, πάμε από την αρχή, του καιρού μας συνήθεια

Κι όλοι απορούν τι έχει γίνει με σένα
με το μικρό σου το μυαλό τα `χεις βάλει με μένα
και πως εγώ `μαι αυτός που με σκυφτό το κεφάλι
θα τ’ αντέξω και πάλι, θα γυρίσω απ’ την άλλη, θα τραβήξω γι’ αλλού

Και θα `ρθεις να μου πεις μία μέρα με κρύο
πως έχει σβήσει η φωτιά και στη δική σου γωνιά δε χωράμε κι οι δύο
πως δεν ήμουνα εκεί και πως σ’ είχα ξεχάσει
πάντα με λογική έβαζες μια τιμή κι ήταν όλα εντάξει

Κι όλοι απορούν τι έχει γίνει με σένα
με το μικρό σου το μυαλό τα `χεις βάλει με μένα
και πως εγώ `μαι αυτός που με σκυφτό το κεφάλι
θα τ’ αντέξω και πάλι, θα γυρίσω απ’ την άλλη, θα τραβήξω γι’ αλλού