Σήμερα κόντεψα να σου τηλεφωνήσω
Πήρα ένα ένα όλα τα νούμερα σχεδόν
Όμως την κρίσιμη στιγμή έκανα πίσω
Το παρελθόν είναι για πάντα παρελθόν

Έτσι πήρα το μηδέν αντί για σένα
Ένα τίποτα, ένα σύννεφο σιωπές
Πώς δειλιάσανε τα δάχτυλα μου πες
Κι έτσι μείναν μεταξύ τους κολλημένα
Έτσι πήρα το μηδέν αντί για σένα
Τη στιγμή που θέλει να `χεις αντοχές
Όλοι οι φόβοι μου με λύγισαν εμένα
Κι έτσι πήρα το μηδέν αντί για σένα

Και άμα έπαιρνα και άμα απαντούσες
Ποιος θα σου έλεγα ότι είμαι, ποια φωνή
Πώς να σου πω «είμαι αυτή που αγαπούσες»
Όταν εσύ έχεις μια άλλη πια ζωή;

Την ώρα που τα σώματα δεν είχαν ονόματα