Τα όνειρα
δεν αντέχουν
το βάρος της θλίψης μας

λυγίζουν στην ανέχεια της λέξης
αγνοούν
τα δεσμά στα πόδια,
τα ματωμένα φτερά

δεν εργάζονται ασφαλισμένα,
καθώς
τα συντάξιμα χρόνια
είναι ανυπολόγιστης αξίας

τώρα
για τα άλλα όνειρα,

αυτά που ίσως είχαν,

τα έχασαν στις σκοτεινές διακλαδώσεις
μπερδεμένων σκέψεων...