Κι όσο σου διαφεύγουν τα μυστικά της Ιστορίας
τόσο οι γέννες σου πρόωρες θα είναι κι άκαρπες.
Να περπατάς με κλειστά μάτια στα βράχια
ψηλαφίζοντας ανέμους και κρωξίματα πουλιών
μαντεύοντας τάχα ένα αύριο παρήγορο
δίχως ρίζα στο χθες ούτε καν ιδέα σκέψης.

Όλα μια στέψη από άχαρα όνειρα, εφιάλτες
καλά μεταμφιεσμένους στην αναμονή της Εξόδου
να φανερωθούν κι ύστερα να σε γκρεμίσουν
γελώντας για την αδιάφορη κατάντια σου...
Την Ιστορία, που λησμόνησες, και στέρφα παιδιά
στέρφα εγγόνια γέννησες, πληρώνεις ακριβά...