Τριγμοί στο δάπεδο,
χρόνος...
Πώς γίνετε να μη με ακουμπάει πια,
μα να περνάει από δίπλα μου,
κάθε που ξημερώνει,
κάθε που νυχτώνει,
ρολόι ακίνητο για αιώνες,
εικόνες ακίνητες για αιώνες,
σαν φωτογραφίες.