Σε κυκλώνω σαν ομίχλη
με παλεύεις
κι όλο χάνεσαι μέσα μου.
Έτσι είναι ο Έρωτας
απροσδιόριστος στην υφή
θολός και τρομακτικός.
Τόσες γενιές παίδεψε
εγκλωβισμένων
εμείς γιατί να γλιτώσουμε;