Είμαι μια χώρα αποκλεισμένη

Δίχως ορίζοντες νησί

Του Νώε η κιβωτός φερμένη

Στου πόνου την κορφή’ χρυσή



Φέρνει το περιστέρι ειρήνη'

Μα τη συντρίβει το σκληρό

Στήθος το σίδερο που κλείνει

Και του ματώνει το φτερό…