Κίνηση στο αργό
δεν συμβαίνει να είσαι
μόνο έχεις, μόνο σ’ έχουν.
Τέλος μυρίζεις, μόνο.

Ντύνεις ψευδαίσθηση τα κορμιά
προάγγελος σωτηρίας
πρόσφατα συμμάχησες με το διάβολο.

Σήμερα μιλάς, όπως χτες, όπως αύριο
παύσεις, τελείες, ερωτηματικά.
Εγώ δικαιούμαι μόνο να σε θαυμάζω.

Μη ζητάς το κλειδί.
Στο κελί είναι όλα απλά.
Τρως, αφοδεύεις, κοιμάσαι.

Αέναη κίνηση, μ’ οδηγείς στην επόμενη
παιδικό απωθημένο
στης ζωής το φίλτρο, απολυμάνθηκες.

Σου γράφω γράμματα
«τις ερωτικές μου καλλιγραφίες».
Μετά μόνη τα διαβάζω, γελώντας γοερά.
Μετά κλαίω.

Δεν έμαθα ν’ αναγνωρίζω νότες
μονάχα τραυλίζω τις λέξεις.
Επίπεδες πρόζες ερώτων
χωρίς τις μουσικές των σωμάτων.

Στον πάτο της λίμνης, καραδοκεί
το τέρας της σιωπής.
Καταβροχθίζει των θνητών κάλπικα ευχολόγια.