Πόλεμος κι’ εἰρήνη, καὶ τὰ δυὸ συνάμα,
θρῆνος κι’ ἱλαρότης, κλάμματα καὶ γέλοια,
εἶδος κωμῳδίας καὶ συγχρόνως δρᾶμα,
ἄρματα, μπαροῦτι καὶ κρασιοῦ βαρέλια.

Πόλεμος κι’ εἰρήνη, ὅπως καὶ στ’ Ὀγδόντα,
πάρετε στὸ χέρι τῆς ἐλῃᾶς κλαδί,
σύ, ροκάνα, κτύπα... σύ, τουφέκι, βρόντα,
κι’ ὁ καθεὶς τὸν Ρήγαν ἂς μᾶς τραγουδῇ.

Πόλεμος κι’ εἰρήνη... δυὸ εἰδῶν παράτα,
ὁ καθένας πένα καὶ σπαθὶ βαστᾷ...
κάθισε καὶ σήκω, τρέχα καὶ σταμάτα,
ἕνα βῆμα πίσω κι’ ἄλλο ἐμπροστά.