Το τελεσίγραφο το βρήκα στο τραπέζι
έγραφες τέλος σ’ ένα άψυχο χαρτί.

Ήταν η ώρα που η ψυχή μου τρεμοπαίζει
και θέλει εσένα, από όλα να σωθεί.

Μια ψύχρα έπεσε κι απλώθηκε στο σπίτι,
γίναν τα μάτια μου σαν άδειος ουρανός.

Ο πόνος με έκλεισε σφιχτά μέσα στο δίχτυ,
αχ! αν υπάρχει ας με σώσει ο Θεός.

Δε σου κρατάω ούτε αγάπη, ούτε μίσος.
Έχω εμένα στη ζωή να κρατηθώ.

Κι αν μες στην σκέψη μου θα βρω δικό σου ίχνος,
τότε πεθαίνω μ’ έναν θάνατο αργό.

Το αποτύπωμά σου πάνω στο κορμί μου,
δείχνει πως πήρες μια απόφαση δειλή.

Κρίμα που μπήκες μια φορά μες την ζωή μου,
για να περάσουμε τα όμορφα μαζί.