Τι δροσιά ν’ ακούς τις ριπές,
πέφτουν νεκροί,
σ υ ν έ χ ε ι α,
π έ φ τ ο υ ν ν ε κ ρ ο ί.
Η καρδιά χλιμιντρίζει όπως το άλογο
κι ο ήλιος μετρά ξανά τη σιωπή του κυπαρισσιού.