Ο κύριος Πόμπους κυκλοφορεί ανάμεσα σε κρέατα
λουκάνικα κρέμονται από τον χοντρό λαιμό του
εκτρέφει γουρούνια στην αυλή
λυσσασμένα σκυλιά τραντάζουν τις αλυσίδες
πουλάει σφαγμένα ζωα ο κύριος Πόμπους
εντόσθια, κιμά από βατράχους, σκέπη από μοσχάρι.
Τα βράδια αγοράζει με το κιλό γυναίκες
παρθένες γάλακτος κατά προτίμηση.
Μπήγει τα παχουλά του δάχτυλα στο σώμα
μέχρι να πετύχει τον σπασμό τους.
Στον ελεύθερό του χρόνο κυνηγάει μπεκάτσες.
Όταν πετύχει μία με το ντουφέκι
δοκιμάζει την ηδονή της τέλειας στύσης
ύστερα την ξεσκίζει σχεδόν ωμή
με τ’ αραιά του δόντια
αφού πρώτα λίγο την καψαλίσει στη φωτιά
Στον πόλεμο στραγγάλιζε ανθρώπους.
Μάρκαρε έναν διάδρομο με κιμωλία
και τους έβαζε γυμνούς να τρέχουν
ύστερα σκότωνε με την σειρά τους πιο αργούς.
Μετά έπνιγε στο λάδι
τους αυτόπτες μάρτυρες
απόδειξη ότι κάποια στιγμή εξελέγη Δήμαρχος.
Μια μέρα οι συμπολίτες του
θα τον σερβίρουν γυμνό μες στην πιατέλα
με ένα ολοστρόγγυλο μήλο στο στόμα
και θα τον φαν με όρεξη
μόνο τα κόκαλα θα μείνουν
και τόνοι λίπους
να καιν το βράδυ τα καντήλια τους.