Ίσως με λένε τρελό
που τη ζωή αγαπώ
κι όλο της γράφω τραγούδια.
Ίσως με λένε τρελό
μα δε με νοιάζει αυτό,
εγώ της στέλνω λουλούδια.

Όμως ο κόσμος αυτός
γκρίζος, παλιός και σκυφτός
δεν έχει αγάπη να δώσει.
Γι’ αυτό η καρδιά μου γελά
γιατί αν τον δω σοβαρά
το ξέρω θα με προδώσει.

Άδικη ζωή, σ’ αγαπάω
άδικη ζωή, κι ας πονάω
άδικη ζωή, με πίκρανες, με πίκρανες πολύ.
Άδικη ζωή, σ’ αγαπάω,
βρες μου μια αγκαλιά, να χωράω,
άδικη ζωή, με πίκρανες πολύ.

Ίσως με λένε τρελό
που τη ζωή αγαπώ
κι όλο της γράφω τραγούδια.
Ίσως με λένε τρελό
μα δε με νοιάζει αυτό,
εγώ της στέλνω λουλούδια.

Μα η ζωή μας αυτή
απελπισμένη, μικρή
δε μου χαλάει το κέφι.
Είμαι ένα κάτι κι εγώ
που το όνειρό μου χτυπώ
στης μοναξιάς μου το ντέφι.

Άδικη ζωή...