Δε θα `θελα να σου μοιάσω
καθώς φοράς κορδέλα στα μαλλιά
μιαν αλυσίδα στο λαιμό
βραχιόλι ροζ στο πόδι
έχοντας τα μάτια σου διαρκώς καρφωμένα
στο ντεκολτέ της Αφροδίτης.

Σαν πέφτει η νύχτα τυφλωμένος από ουίσκι
σκουντουφλάς σε κάθε σκαλί
μέχρι να γκρεμιστείς στο τελευταίο.
Βαρέθηκες τα ταξίδια
ζητάς το εύκολο κέρδος
μαζεύεις τίτλους και πας σε δεξιώσεις
βρομάς μυρωδικά Trussardi ή Drakkar
κι έχεις ξεχάσει εντελώς και την ελάχιστη επανάσταση.

Πρόσεξε τη σκάλα π’ ανεβαίνεις πάλι
μεθυσμένος. Αν τσακιστείς
μη νομίσεις ότι θα σε λυπηθεί κανείς.