189
Ούτε η θάλασσα δεν μπορεί πια να χωνέψει τα σύγχρονα σκουπίδια.
Τα γαστρικά της υγρά είναι παρωχημένης τεχνολογίας.
Μόνον σμήνη από πεφταστέρια βυθίζονται μέσα της λιώνοντας
σαν αναβράζοντα δισκία.

190
Τα αυτοκίνητα του μέλλοντος δε θα χρειάζονται οδηγό. Θα
είναι τηλεκατευθυνόμενα. Όπως οι άνθρωποι. Όπως η ζωή. Το
θέμα είναι ποιος θα κρατά το μεγάλο τηλεχειριστήριο.

191
Ποίηση είναι ο κόσμος που καλείσαι να πλάσεις δημιουργώντας
μια νέα πραγματικότητα που θα σε αφορά δουλεύοντας επίμονα
σαν πλαστελίνη την ψυχή σου.

192
Η ομορφιά είναι μια φτωχή λέξη για ό,τι, για όσα δεν
περιγράφονται.

193
Τα τοπία εικονικής πραγματικότητας. Άριστη προετοιμασία
για το άγριο μέλλον που έρχεται. Τα ειδυλλιακά τοπία που
ζήσαμε θα είναι προϊόντα επιστημονικής φαντασίας. Η δύναμη
της εικόνας όλα τα καταπίνει.

194
Σχήμα οξύμωρο: η απληστία ενός ξεδοντιασμένου κόσμοι

195
Τα πουλιά της γης: αλυσοδεμένοι βαρυποινίτες.
Οι μετεωρίτες: γαλαξιακά περιττώματα.
Τ’ αστέρια: οι χρυσόμυγες του Θεού!