Πληγή γλυκιά,
ρόδο πορφυρό το αίμα της
να στάζει.
Πληγή αγάπη,
με την σκιά του χωρισμού
στα μεγάλα μάτια.
Κοίτα με
Φίλησέ με,
άφησε να γλυκάνω
τον πόνο σου.
Δώς μου το χέρι σου
κράτα με σφιχτά,
μη φοβηθείς,
όσο δίπλα σου στέκω
τίποτα δεν μπορεί να σε πονέσει πια.
Κι’ όταν θα φύγω,
πάλι μαζί σου θα `μαι...