Μέ νίκησες Οδυσσέα!
Τόσο καιρό που σε περίμενα,
δεν είχα σκύψει το κεφάλι.
Τώρα που σ'αντικρίζω
εδώ, μπροστά μου,
είκοσι χρόνια μετά,
τώρα που βλέπω
πως για το χρυσάφι της Τροίας,
μας πουλήσατε όλους,
εμάς που μείναμε πίσω
Τώρα, νιώθω νικημένη!
Απατημένη, ξεπουλημένη!
Ανάστησα τον γιό σου,
φύλαξα το παλάτι σου
και το βιός σου...
Γιατί;
Πές μου πρώτα γιατί,
κι'ύστερα πέρνα το κατώφλι μου.
Αν έχεις φιλότιμο
και ντροπή!
Μπες, στο καράβι σου
καλύτερα...
Φύγε,
η θαλασσα είναι η γυναίκα σου,
την περιπέτεια είχες πάντα ερωμένη...
Το χώμα της Ιθάκης,
δεν είναι για σένα.
Εσύ για τάφο μόνο τον βυθό
μπορείς να έχεις.
Ζήτα απ’ τον Ποσειδώνα
να σε καταπιεί
και να σε λυτρώσει.
Ιθάκη για σένα δεν υπάρχει...