Ήλιος, ήλιος πριν απ’ τη βροχή
μέρα, μέρα όμορφη σιωπή.
Θα περάσει έτσι η παλιά πληγή
η παρένθεση αυτή θα ξεχαστεί.

Το λουλούδι άνοιξε μπροστά
άνοιξε στο φως του πρώτου ήλιου.
Στο βυθό σου τώρα κατεβαίνω
ξάφνου με σκοτάδι πλημμυρίζει.

Δεν περνούν οι μήνες με ακολουθείς
ο αχόρταγος εαυτός σου πάντα εκεί.
Νύχτα, νύχτα φεύγεις μακριά
μέρα γκρίζα η αναμονή.

Δεν περνούν οι μήνες με ακολουθείς
ο αχόρταγος εαυτός σου πάντα εκεί.