Εξεκινήσαν οι χαρές μα `ναι στο δρόμο ακόμη
κι ώσπου να `ρθουνε πιθανόν ν’ αλλάξουνε και γνώμη.

Απάνω που `ταν η χαρά στην πόρτα σιμωμένη
κοιμούμουνε π’ άλλες βραδιές ο ύπνος δε με παίρνει.