Έχω για δόλωμα τακούνια
και δυο κουμπάκια ανοιχτά,
σ’ ένα λεπτό θα μου ανήκεις
στης τουαλέτας τα σκαλιά.

Τις νύχτες βγαίνω για κυνήγι
διψάω για αίμα, σάρκα ωμή
κι αν κάνεις ότι σου ζητήσω
σ’ ελευθερώνω το πρωί.

Είμαι εθισμένη στο κυνήγι
και στη ζωή της αλεπούς,
αυτά τα δάση, είναι για λίγους
δεν είναι για μικροαστούς.

Καλύπτω πάντα τις παγίδες
ειμ’ έμπειρη στο καμουφλάζ
κι είν’ το αθώο χαμόγελό μου
νάρκες, και δόλιο σαμποτάζ.

Ήμουνα θήραμα για χρόνια
τότε έξω υπήρχαν κυνηγοί,
τώρα είμαι θύτης, και σκοτώνω
κι οι κυνηγοί, γίναν λαγοί.

Είμαι εθισμένη στο κυνήγι
και στη ζωή της αλεπούς,
αυτά τα δάση, είναι για λίγους
δεν είναι για μικροαστούς.