Είναι ατέλειωτη η νύχτα αυτή
το φως του ήλιου αργεί να φανεί.
Μέσα στις σκέψεις μου πνίγω τις λέξεις μου
κι αναρωτιέμαι γιατί δεν ήμαστε μαζί.

Σαν σύννεφα χαθήκαμε
φύσηξε ο άνεμος, σκορπίσαμε.
Σαν χειμωνιάτικες κρύες βραδιές
έχουν παγώσει οι δικιές μας καρδιές.

Νύχτα που δεν ξημερώνει
διαδρομή που τελειώνει
είναι η ζωή μου που λείπεις εσύ.
Ο χωρισμός με σκοτώνει
σαν το κερί με λιώνει
σβήνω και χάνομαι κάθε στιγμή.

Είναι ατέλειωτη η νύχτα αυτή
κομμάτια γίνομαι σαν το γυαλί.
Νιώθω πως χάνομαι γιατί αισθάνομαι
πως πίσω δε γυρνάς κι ήρθε το τέλος για μας.

Νύχτα που δεν ξημερώνει
διαδρομή που τελειώνει
είναι η ζωή μου που λείπεις εσύ.
Ο χωρισμός με σκοτώνει
σαν το κερί με λιώνει
σβήνω και χάνομαι κάθε στιγμή.