Αποφάσισες να φύγεις
σε μια νύχτα τόσα σχέδια ν’ αλλάξεις,
από μένα να ξεφύγεις
κι όσα ζήσαμε μαζί να διαγράψεις.

Σε κοιτούσα μες τα μάτια να σκεφτείς
τι πας να κάνεις σου ζητούσα.
Και με μια καρδιά σπασμένη σε κομμάτια
τη σκιά μου στη σιωπή σου κυνηγούσα

Σ’ έναν τυφλό εγωισμό χάρισες ότι αγαπώ
την πόρτα έκλεισες χωρίς να πεις μια λέξη.
Σ’ έναν τυφλό εγωισμό άφησες τ’ όνειρο μισό
νόμιζα ο έρωτας αυτός μπορεί ν’ αντέξει.

Απ’ τη θλίψη τρελαμένος
ψάχνω λέξεις πάλι πίσω να σε φέρω,
είναι ο χρόνος πια χαμένος
την απάντησή σου αγάπη μου τη ξέρω.

Στης ψυχής τα μονοπάτια
με χαμόγελο τον πόνο ξεγελούσα.
Και με μια καρδιά σπασμένη σε κομμάτια
τη σκιά μου στη σιωπή σου κυνηγούσα.

Σ’ έναν τυφλό εγωισμό χάρισες ότι αγαπώ
την πόρτα έκλεισες χωρίς να πεις μια λέξη.
Σ’ έναν τυφλό εγωισμό άφησες τ’ όνειρο μισό
νόμιζα ο έρωτας αυτός μπορεί ν’ αντέξει.