Τώρα χώρια μου κοιμάσαι κι όλο ανησυχείς,
κάθε ώρα σου φοβάσαι μη με ξαναδείς,
η αγάπη δεν πεθαίνει με το χωρισμό,
σε πονάει και σε τρελαίνει, στάχτη κάνει το μυαλό,
ωωωω, στάχτη κάνει το μυαλό.

Σ’ άλλην αγκαλιά τα χέρια ζουν στη μοναξιά
και τα μάτια που ήταν ταίρια σβήνουν χωριστά,
η αγάπη δεν πεθαίνει με το χωρισμό,
σε πονάει και σε τρελαίνει, στάχτη κάνει το μυαλό,
ααααχ, στάχτη κάνει το μυαλό.

Ο καιρός δεν το ξεπλένει το στερνό φιλί,
είναι στάμπα που δε βγαίνει, μένει στην ψυχή,
η αγάπη δεν πεθαίνει με το χωρισμό,
σε πονάει και σε τρελαίνει, στάχτη κάνει το μυαλό,
ωωωω, στάχτη κάνει το μυαλό.

Η αγάπη δεν πεθαίνει με το χωρισμό,
σε πονάει και σε τρελαίνει, στάχτη κάνει το μυαλό,
στάχτη κάνει το μυαλό.