Για μια φορά στα χίλια χρόνια,
ανάβει κάπου μια φωτιά,
κρυφά μια μάγισσα μου το `πε
νύχτα, σε κάποια ρεματιά.

Και συνεχώς ταξιδεύω
μέσ’ στον κόσμο μονάχος,
σκληρά με πνίγει ο φόβος,
το αόριστο και το άγχος
και μια νύχτα τη βρίσκω
τη φωτιά, αχ, μαζί σου
και γεννιέμαι και πάλι
στα ηφαίστεια του κορμιού σου.

Βαθειά στην έρημο με πήγες,
μ’ άφησες κι είπες “έχε γεια”
μα εγώ θα ζήσω και θα κάνω
αυτή τη φλόγα πυρκαγιά.

Και συνεχώς ταξιδεύω
μέσ’ στον κόσμο μονάχος,
σκληρά με πνίγει ο φόβος,
το αόριστο και το άγχος
και μια νύχτα τη βρίσκω
τη φωτιά, αχ, μαζί σου
και γεννιέμαι και πάλι
στα ηφαίστεια του κορμιού σου.

Για μια φορά στα χίλια χρόνια,
ανάβει κάπου μια φωτιά,
κρυφά μια μάγισσα μου το `πε
νύχτα, σε κάποια ρεματιά,
για μια φορά στα χίλια χρόνια,
ανάβει κάπου μια φωτιά.