Ωσάν του μαύρου πασαλή την κοφτερή λεπίδα
με σφάξανε τα μάτια τζη την ώρα που την είδα

Να `χα τση νύχτας την κλωστή, που μοιάζει των μαλλιών σου
να κάμω κόμπους δώδεκα να `μαι το φυλαχτό σου