Σε ταξίδια μακρινά, που δεν έχω ζήσει,
όνειρα που χάθηκαν σε παλιούς σταθμούς,
κι αν είχαν προορισμούς, δεν βρήκαν λιμάνι,
ούτε αέρας φύσηξε να τα πάει αλλού.

Ήρθες και μου θύμησες, όσα είχα ξεχάσει.
Τίποτα δεν κράτησα για να σ’ αγαπώ.
Έτσι όπως τα άρπαξες, μες την παραζάλη,
άμμος τα χεράκια μου σε κλεψύδρας φως.

Με το βήμα μου βαρύ, και συρτό στο χώμα,
κι η βροχή μου έπαιρνε δάκρυα σωρό,
περπατω στις χαραυγές με πικρό το στόμα,
και θαρρώ δεν μίλησα σ'άνθρωπο καιρό.

Ήρθες και μου θύμησες, όσα είχα ξεχάσει.
Τίποτα δεν κράτησα για να σ’ αγαπώ.
Έτσι όπως τα άρπαξες, μες την παραζάλη,
άμμος τα χεράκια μου σε κλεψύδρας φως.